Three kinds of intention in lawmaking

The nature of legislative intent remains a subject of vigorous debate. Its many participants perceive the intent in different ways. In this paper, I identify the reason for such diverse perceptions: three intentions are involved in lawmaking, not one. The three intentions correspond to the three aspects of a speech act: locutionary, illocutionary and perlocutionary. The dominant approach in legal theory holds that legislative intent is a semantic one. A closer examination shows that it is, in fact, an illocutionary one. In the paper, I draw the consequences for legal interpretation of this more theorized model of legislative intent

Some Thoughts on Authoritarian Backsliding

In December I took part in a number of discussions, including at two interesting conferences – one in Nijmegen (the Netherlands) and the other in Berlin. Both of these conferences were on the subject of the return of authoritarianism in Central and Eastern Europe, and I believe the points raised at them are worth sharing

Legal text as a description of a possible world

In this paper I outline a comprehensive theory of legal interpretation based on an assumption that legal text, understood as the aggregate of texts of all legal acts in force at a particular time and place, describes one rational and coherent possible world. The picture of this possible world is decoded from the text by interpreters and serves as a holistic model to which the real world is adjusted when the law is applied. From the above premise I will limit myself to drawing two conclusions for how legal interpretation should be carried out. First, I argue that the possible world described by the legal text has to be ‘accessible’ from the real world, i.e. it has to be feasible to transform the actual world into the described one. Were it otherwise, the possible world could not serve as a model for adjustment. The accessibility requirement imposes obligations on the interpreters to secure the rationality of the possible world decoded from the text, amongst other to secure that the description of this world is not contradictory and – as a consequence – the law of excluded middle is obeyed in the possible world described by the legal text. Secondly, I argue for the inevitability of interpretative discretion arising from the requirement to decode a sufficiently ‘saturated’ picture of the possible world., i.e. possessing enough properties to resemble the actual world. As texts have a limited number of sentences and worlds have an unlimited number of properties, interpreters have to supplement the picture of a possible world to achieve its coherence. This involves the inclusion of some additional, non-predetermined features that integrate with the properties of the world predefined by the legal text. This process of saturation consists of filling in so-called ‘places of indeterminacy’ (Roman Ingarden) with content implicated by other features of the possible world. I also argue that the discretion resulting from the necessity of filling in the places of indeterminacy is justified by the requirement of fulfilling the intention of the lawmaker to make the possible world described by the legal text real. The theory presented here is based on contemporary theories of discourse representation and so-called ‘text-world theory’ by J. Gavins. Phenomenalism and causal (historical) theories of reference provide its philosophical background

Why Legal Rules Are Not Speech Acts and What Follows from That

The speech-act approach to rules is commonplace in both Anglo-American and continental traditions of legal philosophy. Despite its pervasiveness, I argue in this paper that the approach is misguided and therefore intrinsically flawed. My critique identifies how speech-act theory provides an inadequate theoretical framework for the analysis of written discourse, a case in point being legal text. Two main misconceptions resulting from this misguided approach are the fallacy of synchronicity and the fallacy of a-discursivity. The former consists of treating legal rules as if they were uttered and received in the same context, the latter consists of treating legal rules as relatively short, isolated sentences. Among the consequences of these fallacies are an excessive focus on the lawmakers’ semantic intentions and the neglect of the semantic and pragmatic complexity of rules as sets of utterances (discourses) To redress these flaws, I propose analysing legal rules through the prism of complex text-acts. My paper presents the consequences of this revised approach for legal interpretation, supporting Joseph Raz's idea of minimal legislative intent

Efektywność energetyczna w systemie zamówień publicznych

Rozprawa doktorska pt. "Efektywność energetyczna w systemie zamówień publicznych", przygotowana pod kierunkiem promotora - prof. dr hab. Marii Królikowskiej-Olczak i promotora pomocniczego - dr Anny Górczyńskiej; stan prawny na dzień 1 marca 2022 r.Praca ma na celu weryfikację hipotezy badawczej: efektywność energetyczna w systemie zamówień publicznych Unii Europejskiej została uregulowana ze szczególnym uwzględnieniem jej wymiaru ekonomicznego, z niedostatecznym zaś uwzględnieniem jej wymiaru ekologicznego. Rozprawa podzielona jest na cztery rozdziały, z których każdy kolejny służy odpowiedzi na poszczególne pytania badawcze, tj.: 1) Czy efektywność energetyczna została uregulowana w aktach prawnych regulujących politykę klimatyczno-energetyczną Unii Europejskich jako instrument realizacji celów ekologicznych, czy ekonomicznych? 2) Czy istnieją kryteria ustanowienia obligatoryjnych i fakultatywnych obowiązków zamawiających w zakresie efektywności energetycznej w prawie wtórnym Unii Europejskiej? 3) Czy do potrzeb udzielania zamówień publicznych zwiększających efektywność energetyczną w Unii Europejskiej przewidziano instytucje prawne zapewniające ich skuteczność na etapie finansowania, udzielania i realizacji zamówienia? 4) Czy system zamówień publicznych został uregulowany w sposób adekwatny do realizacji założeń polityki klimatyczno-energetycznej UE w zakresie efektywności energetycznej? W pracy wykorzystano m. in. analizę specjalnie wyselekcjonowanych historycznych postępowań o udzielenie zamówienia publicznego i przepisy prawa niemieckiego. Hipoteza badawcza zostaje zweryfikowana pozytywnie, gdyż przede wszystkim zachodzi niespójność między aktami prawnymi UE o charakterze strategicznym (podkreślającymi ekologiczny charakter efektywności energetycznej) a dyrektywami w sprawie zamówień publicznych (podkreślającymi zasadę wyboru oferty najkorzystniejszej ekonomicznie), brak jest także jednolitego podejścia do efektywności energetycznej w prawie UE, a praktyka stosowania w/w przepisów prowadzi do przeniesienia akcentu na ekonomiczny wymiar efektywności energetycznej, ze szkodą dla jej wymiaru ekologicznego. Instytucja kosztów cyklu życia została zaś uregulowana w sposób nieadekwatny do praktycznego jej zastosowania, przez co oferowana efektywność energetyczna przedmiotu zamówienia nie jest należycie weryfikowana na etapie oceny ofert